Reddingswerk in een rampgebied.

Foto: AFP

Gaan de honden van Reddingshonden Team Zeeland ook naar het rampgebied? Een vraag die regelmatig wordt gesteld als er een catastrofale gebeurtenis heeft plaatsgevonden ergens in de wereld en er gezocht wordt naar vermiste personen.

Zo ook nu plopt de vraag op bij vele familieleden, vrienden en anderen die weten dat je actief bent bij Reddingshonden Team Zeeland. Zelfs de Zeeuwse media legt contact met ons n.a.v. de dramatische gebeurtenis op dinsdag 4 augustus 2020 in Libanon. Een lading van 2750 ton ammoniumnitraat – die lag opgeslagen in een loods in de haven van Beiroet- is door een nog onbekende reden tot ontploffing gekomen. De haven is met de grond gelijk gemaakt en in grote delen van de Libanese hoofdstad staat enkel het skelet van de stad nog overeind. Minstens honderddertig mensen zijn om het leven gekomen, zeker vierduizend anderen zijn gewond geraakt. Honderden personen worden vermist. Met name voor de laatste groep kunnen we iets betekenen. Maar gaan we?

Libanon heeft hulp nodig en materieel dat wij als klein groepje met vrijwilligers – die weliswaar professioneel werk leveren- niet kunnen bieden. Zo’n omvangrijke operatie vraagt om zoveel meer dan het zoeken van vermiste personen.  Het heeft dringend specialisten nodig, vandaar dat het Nederlandse USAR – Urban Search And Rescue Team– is benaderd, samen met de Fransen, om de reddingsoperatie in Libanon te coördineren en zo efficiënt mogelijk te laten verlopen.

USAR komt in actie als er een ramp of ongeval is gebeurd waarbij mensen ingesloten of bedolven zijn, nationaal en internationaal. Onder de moeilijkste omstandigheden voeren USAR-medewerkers zoek- en reddingsoperaties uit. Bijvoorbeeld na instortingen van gebouwen, aardbevingen of –verschuivingen, ongevallen in tunnels, een orkaan of dergelijke. Zij kunnen binnen vier uur paraat staan in Nederland en binnen vierentwintig uur in het buitenland.

Het USAR-team heeft vier reddingsgroepen (SAR group), een staf- en ondersteuningsgroep (Staff and Support group) en een commandogroep (Command Group). De organisatie is multidisciplinair samengesteld en bestaat onder andere uit zoek- en reddingspersoneel, verpleegkundigen en artsen, speurhondengeleiders, bouwkundigen, ICT- ers, ondersteunend personeel en leidinggevenden. USAR heeft bij deze inzet 63 medewerkers ingezet waaronder acht reddingshonden met hun geleider. Voor de USAR teamleden kan geput worden uit een personeelsbestand van ca. 145 medewerkers. Deze medewerkers zijn professionals en werken doorgaans binnen diverse organisaties waaronder defensie, veiligheidsregio’s, brandweer, politie, ziekenhuizen e.d.

Ze nemen naar Libanon 13,5 ton aan materieel mee. Onder andere voedsel, waterzuiveringsinstallaties, toiletvoorzieningen, zoekapparatuur, hydraulische stempels, thermische lansen, materiaal om een heel kampement op te bouwen, apparatuur voor een computernetwerk, aggregaten, brandstof, motorfietsen enz. Het is dan ook een diversiteit van professionals om onder zulke extreme omstandigheden hulp te bieden. Er is zoveel gaande in dit klein en dichtbevolkt land gelegen aan de uiterste oostkust van de Middellandse Zee in Azië. Naast de gigantische explosie die heeft plaatsgevonden verkeerde het land al in diepe crisis. Driekwart van de bevolking had voor de ramp al hulp nodig. Er is corruptie, honger, amper werk, het coronavirus en de jarenlange oorlog in Syrië zorgt voor vele vluchtelingen in Libanon. Daarnaast is de temperatuur waaronder gewerkt wordt hoog, de chaos groot en de totale infrastructuur ligt overhoop. Allemaal aspecten waar je als team mee te maken krijgt als je hulp verleent.

M.i. zijn de teamleden van USAR ware helden en verdienen mens en hond veel respect van ons allen. Als men door het lezen van dit stukje zicht heeft op wat er nodig is na een ramp als deze en begrijpt wat USAR kan bieden wordt de vraag “Gaan jullie honden ook zoeken in Libanon? ” vast minder gesteld.

De vraag: “Zijn jullie honden geschikt om te zoeken naar overlevenden en doden onder de brokstukken?” beantwoorden wij met een volmondig ja. We hebben gekwalificeerde puinhonden die fantastisch werk leveren dus daar ligt het probleem niet.

Als de vraag zou komen om mee te gaan onder leiding van USAR en de hond daar naar slachtoffers te laten zoeken dan wordt de situatie voor een aantal van ons ook anders en zien we zeker mogelijkheden. Dan vraagt het nog steeds veel van hond en geleider. Echter geen illusie, deze vraag komt niet. En toch blijven wij trainen in puin en gebouwen omdat het waanzinnige kansen biedt voor het neuswerk van de hond en ze zo moeilijke geurpuzzels op te laten lossen. Het komt het totale werk van de hond ten goede.

7 augustus 2020

Reddingshonden Team Zeeland.

Foto: AFP

TERUG NAAR NIEUWSOVERZICHT