Nu de Coronamaatregelen zo zijn dat we weer mogen trainen kan de eerste waterdag niet uitblijven. Een “verdronken persoon” vinden in water vraagt oefening en vandaar waterdagen. Zoeken in ondiep water, zoeken vanaf de boot in diep water e.d. Dagen die veel vragen van geleiders, ondersteuners, honden, coaches en materieel.
Startende honden doen op zo’n dag veel indrukken op. In en uit de boot, meevaren en wennen aan de golven , de tempoverschillen , het geluid van de motor, de watervogels. Ook maken ze kennis met de geur van dood. De eerste stappen met deze geur vinden plaats op het land en is min of meer vergelijkbaar met detectiewerk. Honden op Schiphol zijn detectiehonden en lokaliseren de aanwezigheid van verdovende middelen. Onze honden gaan op zoek naar de geur van mensen en op deze specifieke waterdagen en trainingen naar de geur van overleden personen.
Als een drenkeling onder water drijft of zich op de bodem bevindt ontstaat op de oppervlakte een geurpoel, de geur van het slachtoffer. Tijdsduur, wind, temperatuur, diepte, waterkwaliteit en stroming hebben invloed op de geurpoel. Het lokaliseren van de exacte vindplaats vraagt veel van het neuswerk van de hond.
Onervaren honden leren tijdens deze waterdagen dat ze een geurpoel uit moeten werken. Een aantal honden springen op het moment dat ze geur hebben uit de boot en lokaliseren al zwemmend de exacte vindplaats van de vermiste. Ze bakenen het geurgebied af. Hier is nog geur, oh nu ben ik het kwijt, omdraaien en terug de geurpoel in. Waar is de geur nog sterker? Zo wordt de grootte van de geurpoel steeds kleiner en kleiner gemaakt en werken zich dichter naar de vindplaats toe. Uiteindelijk draait de hond bijna om zijn eigen as op de plek waar de geur het sterkst is en dan weet je “hier ligt de drenkeling”.
Zie tekening:
Binnen Reddingshonden Team Zeeland maken we in deze beginfase van het waterwerk dankbaar gebruik van een duiker die exact weet wat hij doet. Een duiker die honden over hun schuchterheid heen helpt en van duidelijk zichtbaar boven water op een gegeven moment onder water verdwijnt. De geurpoel die daardoor ontstaat werken de honden uit. Als de hond de exacte vindplaats boven de duiker heeft gelokaliseerd beloont deze op dat moment de hond door een bal/ speeltje naar boven te laten ploppen. De hond pakt het speeltje en wordt zo op de exacte vindplaats beloond.
Nederland bestaat uit veel water en ieder jaar zijn er vermiste drenkelingen. Met goed opgeleide honden en geleiders kunnen wij een steentje bijdragen aan het vinden van vermisten in het water. Vandaar waterdagen!
