Vaardig worden vraagt oefening

Na een intensieve, leerzame theorieavond, met als centrale thema “vlaktes afzoeken”, volgende er een intense praktijkdag. De noordoostenwind waaide stevig, 4 Bf, en maakte het aanvankelijk erg fris. De zon brak echter door en de temperatuur liep op tot 9 graden. Prachtig weer om te zoeken op een unieke locatie.
Terwijl de anderen onder leiding van de coaches aan de slag gingen kreeg de inzetploeg een flink bosgebied voor de kiezen. Een groot en onoverzichtelijk terrein waar een vermissing in scène was gezet.
Tijdens een inzet, op zoek naar een vermiste, is teamwork essentieel.
Eén geleider fietste over de paden en haar hond doorzocht de randen en stukjes bosgebied vlak naast al die kronkelende weggetjes. In het veld liepen de overige zoekers met hun honden. De positieve, wederzijdse afhankelijkheid, kenmerkte zich door hetzelfde doel wat ieder voor ogen had: vinden! Daarbij is voor de goede waarnemer al snel duidelijk dat de één niet zonder de ander kan: de hond niet zonder de baas en andersom, de geleider niet zonder de andere geleiders en de inzetleider. De inzetleider niet zonder de inzetcoördinator en de zoekteams. De inzetcoördinator alleen begint ook niets. Net zoals in een bijenvolk vervult ieder zijn of haar opgedragen taak. Samen gaat het team voor een groot, soepel verlopend, geheel. Er is duidelijk geen ruimte voor ego en dat vraagt om mensen die uit de juiste houtsoort zijn gesneden. Zo werd door dit unieke team het terrein met succes uitgekamd.
Nadat de zoekers van beide groepen weer bijeen waren volgden de evaluatie van het ochtendgedeelte. Onder het verorberen van een heerlijke kop soep met een boterham werden de leerpunten uitgesproken en genoteerd! Stof tot bevestiging, nadenken en verbetering. Aansluitend werden de middagplannen uiteen gezet en ging ieder opnieuw aan het werk.
De coaches creëerden uitdagende oefeningen en volgden het werk van iedere combinatie nauwgezet op de voet. Er werd zowel getraind op “levend vinden” als op “dood”.
En weer waren er die onmisbare mensen! De gulle gastheer waar we weer welkom waren, de ondersteuners die uren wilden liggen, degene die het schema’s opstelde en wat te denken van de persoon die het materiaal gereed maakte? Hoe onontbeerlijk zijn de sporenloper, de fotografe en de kok? En hoe mooi is het dat teamleden elkaar op ieder moment volop ondersteunen?
Na intensieve uren van werken kwam er een eind aan deze boeiende, professionaliseringsdag “vlakte zoeken” en ging ieder, moe en tevreden naar huis. Vaardig worden vraagt oefening!

TERUG NAAR NIEUWSOVERZICHT