Te gast zijn op deze, voor het team, onbekende plek deed de ogen opensperren en harten sneller slaan. Het wow-effect was zeker aan de orde.

Oneindig verrassende trainingsmogelijkheden op deze zonnige, professionaliseringsdagen!

De meest gevorderde zoekteams kregen uren de tijd om het grote gebied te doorzoeken en daar hadden ze hun handen meer dan vol aan. Met ieder zoekteam liep een begeleider mee die observeerde en het welzijn bewaakte van de hond en de geleider. De begeleider stelde op de juiste momenten eet- en drinkpauzes voor, markeerden de afgezochte gebieden en vindplaatsen en gaven deze informatie door aan de inzetleider die ook meeliep in het veld. De inzetleider gaf deze plaatsen vervolgens weer door aan de Inzetcoödinator, degene die aan de hele inzetoefening leidinggaf.

Er moesten letterlijk veel treden genomen worden door de zoekteams, er werd geklauterd en gekropen. Indrukwekkend! De wind was krachtig wat zorgde voor veel verwaaiing wat het vinden bemoeilijkte.

Ook voor de beginnende honden waren er unieke verstopplaatsen en dus geweldige oefeningen waarbij gebruik gemaakt werd van alles wat op het terrein aanwezig was, van seinhuisjes tot locomotieven, van wisselpalen tot laadbakken. Na twee dagen was de koek op deze locatie nog lang niet op, een plek om zeker terug te keren.